Hafta sonu kocamın iyiliği tuttu, cumartesi öğlen spora gittim döndükten sonra da ailece gezmeye gittik güzel vakit geçirdik. Pazar günü de gene hadi spora veya gezmeye git dedi. Önceki gün çok yorulduğum için spor değil de dolaşayım biraz arkadaşlarla takılayım diye düşündüm. Giyindim süslendim, başladım arkadaş aramaya... Hep derim az ve öz arkadaş iyidir diye ama bu fikrimden artık vazgeçmiş bulunmaktayım. ortaokul arkadaşımın bir yakını ölmüş, evde akrabaları varmış o nedenle gelemedi, lise arkadaşlarım zaten İstanbulda yaşamaya başladı, üniversite arkadaşlarım dans ve yabancı dil kursuna gideceklermiş vs (bekar onlar)..kimi arasam meşgul çıktı. Akşam görüşmeyi teklif ettiler ama onu da ben yapamadım bebekten dolayı. Döndüm dolaştım bir iki etrafa bakındım hava da kötüydü yapacak şey bulamadım en sonunda anneme gittim,orda da yarım saatten çok duramadım. Paşa paşa evime döndüm. Sonra bütün gün moralim bozuk şekilde evde pinekledim.
Düşünüyorum da ben nasıl bu hale geldim hiç bilmiyorum. Çalıştığım için ev hanımı hiç arkadaşım yok, çat kapı bi kahveni içmeye geldim diyebileceğim bir dostum olmasını çok isterdim. Hoş 3 sene önce vardı, hayatıma tesadüfle girdi, onunda benim gibi bir dost aradığını anladım ve biz öyle kaynaştık ki bir gün yollarımızın ayrılabileceğini hiç aklıma getiremiyordum.Evliydi ve eşi nedeniyle memleketinden ayrılmış bir ev hanımıydı, yaşıtımdı. Kocamla tanışma dönemimizde ve hemen öncesinde o vardı fakat nedense hiç ısınamadılar, sürtüşmeler oldu, ben de krizi iyi yönetemedim ve arkadaşlığımıza sahip çıkamadım. Kocam da en sonunda görüşmemi istemediğini açıkça söyledi. Çok kavga ettim ama ikna edemedim, baktım evliliğimde huzurum bozuluyor mecburen dostumu feda ettim. Benim suçum ve hayattaki en büyük pişmanlıklarımdan biridir. Gene de ara sıra gizlice birbirimizi arayıp dertleşiyoruz ama birbirimizin hayatına giremiyoruz (tamamen benim suçum, hatamı telafi etmemin yolu da yok artık).
Şimdi oturdum, şapkamı önüme koydum, düşünüyorum. Yanlızlığım kendi hatam mı yoksa evlilik çocuk gibi etkenler nedeniyle olağan bir süreç mi? Üniversite arkadaşlarım bekar demiştim, onlar kopmadılar beraber tatillere gidiyorlar akşam çıkıyorlar bana bir iki haber verdiler artık nasıl olsa gelmiyorum diye davet bile etmiyorlar. Onlarda da suç yok, ben uyum sağlayamıyorum onların yaşantısına. Ev hanımı arkadaşım yok, iş arkadaşlarımla çok iyiyiz ama iş süresince, çıkışta herkes evine kocasına çocuğuna gidiyor. Off of ben oturayım biraz daha düşüneyim bari....
5 yorum:
okurken geçen gün yaşadığım bir gün canlandı gözümde.şapkam önümde ben de halen düşünüyorum.
üzülme mariposa dünyada hiç kimse yalnız deyildir senin gibi birisi nazıl yalnız olur.delidolusun,herşey yüzünde aslında bende cok insanlara hemen alışamam.ama etrafımdakiler hep cok cabuk arkadaşlık kurarsın derler.halbuki hayatda dost sayım belki2-den üce gecmez.gecen tv ayşenur yazıcınınprogramında bir an denk geldim.kendisini hiç görmedigi hiçde merak etmedigi 8 yıldır netde yazıştıgı bir dostu varmış.düşünsene8 yıldır.inanılmaz.degilmi.demekki isteklerimizi bir kere daha gözden gecirmeliyiz.neler bekledigimizi sayı degil elde kalanlarla nasıl duygu paylaştıgımız cok önemlidir canım.bana hep cocugum yokken nasıl yalnız yaşarsın dediklerinde yalnız degilim cok iyi bir dostum var.beni dinler,anlar,sever,tüm hatalarımla kabul eden odur dedigimde gülerlerdi.korkmazmısın dediklerinde asla rabbim yanımda olmasa hayatda yaşayamazdım.o beni hiç eleştirmeden dinler,sıkıntılarımı hafifletir.tabiki insanın daim bir yolunu düzelten dostluk allahın bir lütfüdur.inş öyle insanlara denk geliriz.bebek işinde harika hiç durma yardımcılar varken ve bu kadar gencken yap inş.herşey gönlünce güzel ve mutlu olsun.canım.sevgiler
Benimde yüzünü hiç görmediğim ama mailleştiğim arkadaşlarım var. Bazen böylesi daha güzelmiş gibi geliyor. Bu şekilde birbirimizi kırma ihtimalimiz daha mı az ne?
sana bayılıyorum mariposa kardeşim.süpersin okurken cok güldüm,yorumunu ya canım ben buda yaşamaktan süslü kadın görmekten inanırmısın makyajlı kadın görmeyi midem kaldırmıyor artık,kardeşim bu kadar mı ugraşırlar kendileriyle,aman neyse boşverelim.ben kendime bakmazmıyım canım öyle zayıflamaya calışıyorum,gerci biraz saclarımı boyatıyım dedim ama nafile,o kadar dökülüyor buaralar korktum canım.annem bir amacım olsun istedi herhalde bu aralar soruyor neler yaptın diye de ondan aklıma geldi,ay benimki tembellik,uyuşukluk,can sıkıntısı bu seneyi atlatayım inş gelecek yıl rusca dil kursuna başlıyacagım.2,5 yıldır nadas oldum ama küçük okula başlasın bende üniversite rusca hazırlık istiyorum,kim bilir cok hoşlanırsam üniversite bile bitirebilirim.aman şal ögrenmeye erinen kadına bak,acıldı birden,moralim yerlerde aslında diyet işi başarısız gidiyor mariposa galiba,hiç ilerleyemiyorum.sen neyaptın gene neden yazmıyorsun.
Ay selinka, Rusyada yaşıyodun sen di mi? Ay anam oralarda bakımsız olmaya da gelmez :) Rivayetler o ki, orada erkek kıtlığı varmış, kadınların hepsi manken gibi zayıf ve güzelmiş sürekli bakımlı gezermiş vıdı vıdı ayy valla fenalık geldi. Güzel kardeşim, ne örgüsü ne elişi kendine gel :) Açıl bakayım işte böyle, git Rusça öğren sonra gel bana da öğret, ömür billah oralarda kalacak değilsin di mi:)) Diyet dediğin nedir ki, bir küçük gofretin eline bakan bişey:) Moralimiz yerinde olsun yeter. Öpüyorum seniiii.
Yorum Gönder