6 Eylül 2013 Cuma

Son Durumlar

Öncelikle yorumlarınızla verdiğiniz destek için çok teşekkür ederim arkadaşlarım. Kısa bir özet geçecek olursak, bu seferki tartışma şiddetimiz en üst seviyede gerçekleşti, aslında en alt seviye de denebilir, defol git evimden, Allah belanı versin, geber vs. laflarını kullandığım için seviye epey düştü. Koca bey önce kuyruğu dik tutma çabasıyla boşanalım, zaten sana çok katlandım, bi huzur vermiyosun, ben seni aldatmadım hiç ama sen bana öyle muammele ediyorsun, arkadaşlarımla mangal yapıp içtiğim için bitecekse bu evlilik bitsin zaten filan dedi. Ben de hemen işlemleri başlat git hayatımdan diye böğürdüm. Öğlene doğru yan çizmeleri başladı, bana güven en iyi şekilde boşanacağız, çocukların velayeti sende olsun ama başka şehire gidersen alırım falan detay konuştuk güzel güzel. Öğleden sonra ise biraz daha düşünelim ayağı çekti. Akşama doğru da özür dileme faslına geçildi. Şimdiye kadar hiç kadın kokusu,izi,ruju,bööle kadın sesi, gizli konuşma filan yakalamadım ama niye geç geliyo, insan gece nası vakit geçirir diye düşündüğüm için aldatıyo mu lan beni acaba diye celallendim. Dün ise kimlerlesin diye sorduğumda bir arkadaşının ismini verdi. Yani 4 isim verdi, ben sadece birini tanıyorum. Bu kişinin eşiyle de ahbaplığım var. Tüm şerefimi ayaklar altına alarak karısını aradım ve dün eşin eve kaçta geldin dedim. Kadın da saat 10da evdeydi dedi. Zaten olay burdan patladı. İşin içine yalan karıştırmış salak kocam. Suratına vurduğumda da ordaki kimseyi tanımıyordun çok dır dır ettin ben de tanıdık biri de var imajı vermek ve senin dırdırından kurtulmak için o ismi söyledim dedi. Anasının çocuklarının üzerine yemin etti, şimdiye kadar hiç aldatmadım seni, ööle bir ortamda da olmadım. Ama içmekten arkadaşlarımla sohbet etmekten çok zevk alıyorum vs vs... Söyleyin a dostlar, ben ne yapayım. Gerçek düşüncen ne diyosanız beni kadınla aldatmadığını düşünüyorum ama yalan söylemek de aldatmaktır diyip kocayı odunla dövmek istiyorum. Sabah da aradı, sen sonuna kadar haklısın, yalan söylememeliydim, benim yerim senin yanın sensiz mutlu olamam kavga dövüşe bile alıştım. Ben de dedim ki, bundan sonra senin peşine mi düşücem, ben huzurlu değilim, özür dileyince herşey unutuluyor mu, böyle yaşayamam ben dedim. Koca bey de bundan sonra beni sorgulayacak hiçbir şey yapmayacağım, seni mutlu huzurlu yaşatacağım falan filan beylik laflarını etti.

Dün akşam da ben surat beş karış otururken çocuklarıma baktım, babalarının kucağına oturdular, biri bi yandan diğeri öbür yandan onu öpüp durdu. Çook iyi bir baba gerçekten, koca olarak da normalde çok iyi ama bu gece gezmeleri yüzünden huzurumuz yok. Def etsem mi hayatımdan dedim ama çocuklarıma kıyamadım. Çok pişman olduğunu, asla aldatmadığını ama yalan söylediği için tepkilerimde seon derece haklı olduğumu söyledi. Bi şans daha vericem cocuklarımın hatrına, ama bi daha böyle bişey olursa benden boşandım başlıklı bir post alacaksınız...

2 yorum:

Terazi dedi ki...

İnşallah düzelir her şey ve öyle bir post hiç almayız.

Benim tanıdığım bu tarz dışarıya, arkadaşlara eğilimi olan kişiler; yuvaya, aileye, çocuklara karşı da sorumluluğunu getirmeyen tipler. Sen diyorsun ki, çok iyi bir baba, iyi bir eş... O zaman, tamamen men edemeyeceğin (çünkü mutlu olduğunu söylüyor ve kısıtlandığında bu da farklı sorunlar getirebilir) bu alışkanlığı; belirli bir kural, çerçeve içinde yaşamasına izin vereceksin. Senin çizdiğin sınır içinde kalmayı sabırla öğreteceksin.


Madem arkadaşlarla çıkılıyor; haftada 1 gece sen dışarıdaysan, 1 gece de ben... dese kadın, diyebilse ki bizim toplumumuzda çok zor; belki birazcık empati yapmayı becerebilirler erkekler o zaman...

mariposa dedi ki...

Mucizecim, bu sefer de galiba senin yorumunu yanlışlıkla sildim, affet :))