Gene uzunca bir süre salladım bloğu, hiç yazasım gelmedi. İçim sıkılıyordu sanki ama şimdi bu sıkıntılı hallerim tam geçmese de hafifledi. Gelelim geçen haftalarda yaşananlara:
- Mesai saatlerimiz değişti, şimdi yarım saat daha erken kalkmak durumundayım. Resmen sürünerek çıkıyorum. Bizim minik kuş yatma saatlerini iyice sarkıttı, 11den önce yatıramıyorum bir türlü, ne yapsam olmadı. Bir de teribble two denen iki yaş sendromumuz geliyo ki sormayın. Dün gece sırasıyla koca beyle cinnet geçirmek üzereydik, birimizin gözü dönünce diğeri hemen çocuğu alıp uzaklaştırıyor:) Saat 11 civarı cadı kızımızı yatırmaya çalışıyoruz. Önce mamasını hazırladım, biberonla sütünü içmeden mümkün değil uyumuyor. Onu içirdim bir güzel. Koltukta yatıyo bu arada. Benle işi bitince sen git baba gelsin dedi beni kovaladı. Canıma minnet hemen babasını yolladım, babası gitti bu sefer onu gönderdi anne gelsin diye. yaklaşık 5 kere filan bööle oldu, kucağa gelicem yatakta yatıcam koltukta yatıcam maymun etti bizi:) Napcam bilmiyorum
- Her sabah eşim kayıvalideye bırakıyordu ya bebeği, şimdi çocuk kış günü evden çıkmasın diye hergün kendi bize gelmeye başladı. Yanında da bakıcıyı getiriyor. Valla iyi azmetti, her gün mesaiye gider gibi bize geliyorlar. Evim en azından toplu olacak, iyi kötü yemek de yapıyorlar, artık biraz daha rahatım.
- İşlerim çoook yoğun, koşuşturup duruyorum
- Kilolarım fena durumda iki ileri iki geri olduğum yerde sayıyorum. Bu tatlı krizleri beni bitirecek :( Spora da gidemiyorum, çok fena grip oldum.
Herneyse, hayat bir şekilde devam ediyor, ben de yuvarlanıp gidiyorum. Her gün birbirinin aynı...
-
2 yorum:
çocuğun başında babannenin olması büyük nimet.
2 yaş sendromu zordur geçer.6 yaş muhteşem bir yaş..sabret o günlerde gelecek.
sıkı sık yaz ne olur...yazılarını bekliyorum...
Sen yaz dersin de ben yazmaz mıyım arkadaşım :)
Yorum Gönder