Döndüm Ben.. :))

Merhabalar, gezdim geldim ferahladım. Yalnız çocukla seyehat çok zormuş onu öğrendim. Bizim küçük cadı geceleri yerini yadırgamayıp uyusaydı ben de daha güzel vakit geçirebilecektim ama buna da şükür.

İlk günden itibaren anlatmaya başlayayım. Kocamın havaalanına uçıştan en az 2 saat önce gitme takıntısı yüzünden hep kavga ederdik. Baktım olmayacak, aldı kedime Ankaa-iç hatlarda lounge'u olan bir krdi kartı, ooh rahat ettim. Gidiyoruz erkenden, yiyip içip oturuyoruz (Herkese tavsiye ederim). Uçağa binene kadar kavga etmedik ya, kendimize hayret ettim. :) Uçakta bizim yavru huysuzluk yapmaya başlayacaktı ki, arka koltukta oturan genç bayan hemen dikkatini dağıttı, oyunlar oynadı, yolculuk tanımadığım bu kadın sayesinde gayet güzel geçti. Gıyabında Allah razı olsun diyorum. İndik, eşimin kuzeni bizi karşıladı. Akşam onun evinde misafir olduk. Allahım eşi bir hazırlanmış, bir yemekler yapmış, yatağımızı yorganımızı havlumuzu zevkli zevkli yerleştirmiş, ev bal dök yala kıvamında, üstelik de 9 aylık bebişi var. Dedim ki kendi kendime, ya Mariposa, sen de kadınım diye geçiniyorsun. Sana gelselerdi nası hepsine yetişirdin. Neyse, bebeklerin ikisi de 7.30da aynı anda uyudu, biz de rahat bir şekilde sohbet ede ede yemeğimizi bitirdik. Aha dedim, bizim kız bugün hiç uyumadı, gece uykusuna dalmıştır şimdi, ben de rahat ederim. Diğer bebek zaten hep gece 8de yatıp sabah 6 civarı kalkıyormuş. (Ben zaten bunu duyunca şok oldum, bu da irdelemem gereken ayrı bir konu, aşağıda detaylı yazıcam:)) Saat 9 oldu, bizim cadı uyandı, veee saat gece 2.30a kadar uyumadı, bi de bağıra bağıra oyun oynadı, kendi kendine konuştu, bizim sinirlerimiz bozuldu tabi. Yan odada diğer bebek uyuyo, onu uyandırmasından korktuk. En sonunda uyudu veee sabah 8de kalktı. Be çocuk ben bile 6 saat uyku ile dayanamıyorum, sen daha bebeksin, ne demeye hortluyorsun uyu işte... Neyse, ilk gün vukuatı dedim geçtim. Ertesi gün benim kuzenler gezdirdi bilimum yerleri, annemle babam da düğün münasebetiyle İstanbulda olduğu için bebeği onlara bıraktım biz bi rahat gezdik. O gece de saat başı uyandı. Ertesi sabah eşimin kuzeninin arabasına kustu. Yani kızın evinin içine bi etmediğimiz kaldı. Gene de yüzü hiç asılmadı, bana çok yardım etti, bana nasıl misafir ağırlanır onu öğretti resmen. Düğünde de önce kalabalıktan korktu sonra da alıştı oynamaya başladı. Ancak döneceğimiz gece uyudu deliksiz:)) Anlaşılacağı üzere bir ara gezimizi burnumuzdan getirdi ama gene de güzeldi. İstanbulda Kocayla kavga ettik zaten bidaha çocukla hiçbir yere gitmiycez, bu son diye höykürdü ama az önce de aradı, bu gezi bize iyi geldi bir ara Amasraya da gidelim üçümüz diyo:)

Bazı bebekler nasıl 8de yatıp 6 ya kadar uyuyo onu anlamıyorum. Arada uyurken mama içiyo ama o da saatli yani. Çocuğunu kendin yetiştirmen lazım, o zaman herşey çok farklı oluyor. Yemek yemesi, uyku düzeni, bunlar hep yetiştirme meselesi... Bizimki bişey yemiyor, herşeyi sütüne-mamasına katıyoruz. Katı şeylerden çok az yiyor. EEE yemek yemeyince aç kalmasın diye dayanamayıp süt içirirsen çocuk da kolayına alışır, inat etmeye başlar. AAah ah kaynanacığım Allah razı olsun senden de, gözüm arkada kalmıyor ama azcık dediklerimi yapsan daha süper olurdu.

Maalesef Tubacım, senin dediğin yerlere gidemedim ama biliyorum çok güzel yerler. Birdahaki sefere inşallah :)

Homini gırtlak yediğim için kilo almışım, tartıdaki kiloyu görünce gözlerim yerinden fırladı, hemen rejime başladım, Mehtapın(Mevsimlerden Roma bloğu..) rejimine başladım, 3 gündür bozmadan devam ediyorum.

Dün akşam kocayla esaslı bir kavga daha ettik, para, ev işleri ve tembellik üzerine karşılıklı suçlamalardan hareketle olay patlak verdi:) Sabah gene normal bir şekilde güne başladık, küslük yapmadık.

İş arkadaşlarımdan birinin doğum günüymüş, sevgilisinden kocaman çiçekler hediyeler ve meyve sepeti geldi. Bir ah daha çektim içimden, bunların en alası, hediyelerin en pahallısı, çiçeklerin kocamanı çeşit çeşit bana gelirdi, şimdi çiçek yüzü gören cennetlik :))