Bedava hizmetçi bulsam ben kullanırım...

Akşama eşimin arkadaşının kardeşinin düğünü var. Dikkat ediniz, dıdısının dıdısı derler ya o cinsten. Neyse bu arkadaşı ve evlenen kızkardeşini tanıyorum, iyi tipler, eşimin de yakın arkadaşı olduğu için teşrif etmek durumundayız. Buraya kadar iyi hoş, yaşım ilerledikçe düğün, doğum ve ölüm hadiselerinin insanların varlığının dahi desteklerini göstermeye yettiği zamanlar olduğunu öğrenmiş bulunmaktayım. Bu nedenle davet edildiğim her yere katılmaya çalışıyorum artık. Ama arkadaşlık sömürmek değildir, evet destek istersin ama bunun da bi sınırı olmalı. Neymiş efendim, kız arkadaşı çok uzak bir yerde oturuyomuş, o kıyafetlerle düğüne nasıl gelecekmiş, kendi de alamayacağı için eşim alabilir miymiş?? Tabi eşime soruyor, o da bana. Millet ne akıllı ha, kız arkadaşının derdi beni mi gerdi ?(çok afedersiniz de başka türlü ifade edemiyorum) Kocacık çok tırstı tabi benden, duygularımı kendisine açık bir şekilde ifade ettim, benim suçum yok, bana kızma diyor :)) Ben işten çıkıcam, koşa koşa eve gidicem, üstümü başımı-saçımı-makyajımı halledicem, bebeği anneme bırakıcam sonra şehrin taaa öbür ucuna senin 3 günlük sevgilini almaya gidicem öyle mi??? Karın değil, çocuğu yok(hani çocuk olsa kıyamam), ona bişey olmasın, bize eziyet olsa da olur.

Zaten bu huyuna gıcığım, bu evlenen kardeşinin nişanında da bi kazık attıydı. Kızın nişanı önce aile arasında yapılcak dendi, ama nişan akşamı ne hikmetse aileler dağıldıktan sonra gençler eğlencek deniyo, o da gece saat 10da aranıp söyleniyo. Ben de 6 aylık hamileyim, uyku modunda geziyorum, kocacım da sorunca kıyamadım sen git 2 saat filan gör gel ayıp olmasın diye saldım. Anam bekle ki adam gelsin. Gece saat 2 oldu 3 oldu yok, merak ettim aramayı da gururma yediremedim. Sızmışım, saat 4.30da tam ezan okunurken anahtar sesi duydum. Nasıl fırladıysam yataktan şeytan misali adamın karşısına dikildim. Ay bir korktu bir korktu, valla gelemedim, çıkışta araba yok, beni ve ailemi eve bırakırmısın diye çok rica etti, ben de bırakamadım vıdı vıdı bahane saydı. Ben de hamileyim, hormonlar tepede, hassasım, ağla ağla öldüm, hepinizi parçalıycam, o bidaha gözüme gözükmesin sen de gözükmeee defool diye cıngar çıkardım. 1 hafta kocayla küs kaldım, 5 ay filan da o arkadaşıyla görüşmedim, çok kızdığımı anladı en son çocuk ziyaretine geldi de barıştık.

Ya ben aynı durumda olsam kimsenin ağız kokusunu çekmem, atlarım taksiye gelirim, hadi param mı yok, valla otobüsle gider tuvalette giyinirim de gene de kimseye minnet etmem. Millet akıllı valla, işimi gördürteyim de gerisi boş diyo. Amaaaa, koca bey de ben kıramam gidip alcam deseydi o zaman ben herkesi çok feci kıracaktım :)

Öğlen de gidip saçıma fön çektireyim bari, akşama fırsat olmaz...