Merhabalar,
Yaklaşık bir haftadır bişey yazamıyordum. Aslında yazacak çok şey var, sırayla başlayalım.
Ben ne zaman yazmasam kesin sakladığım bişey oluyor. Geçen hafta da "boşan da semerini ye" haftasıydı. Sanki midem dipsiz kuyu oldu, yedim yedim doysam da yedim. Niye dersek valla bi nedeni yok. Hani depresyona girsem veya sıkıntım olsa diycem ki, kendimi yemeye verdim rahatladım. Öyle birşey de yok. İç sesimin "Anam bu çok güzelmiş, bişey olmaz, bidaha nerde bulcam ..." gibi sapıkça iç seslerini dinledim, herzamanki gibi pişmanım. Sonuç 71 de takılı kalmayı şikayet eden ben 72,5 oldum. Pantolonlarım sıkmaya başladı. Neyse dün itibarıyla gene rejime başladım. Az bi toparlanma var, çabuk alınan hemen dikkat edilirse çabuk veriliyor. Yani ben öyle umuyorum.
Hafta sonu için Samsuna kaçıyorum. Yani Samsunun bir ilçesine. Annaneciğim orda yaşıyor, ben abim ve kuzenim gidiyoruz. İstanbula da Nisanda gidiyorum, başka bir kuzenimin düğünü var, onun uçak biletlerini şimdiden aldım ki caymak mümkün olmasın. Bebek ve kocayı da götürcem, şimdilik plan bu. Samsun seyehati de son anda çıktı. Kuzen arabayla gidiyormuş, abim ben de geleyim dedi, ben de beni de götürün diye atladım. Böylece çoluk çocuğu satıp eski günlerdeki gibi kendimiz çocuk olabileceğiz. Annanem çok heyecanlanmış, hepimiz davet ediyorduk ama benim evim burda görmek isteyen gelir görür diye inat ediyor bize gönül koyuyordu, biz de onun gönlünü yapalım istedik. Ben kocayla çocuğu kaynanaya sattım, abim eşini ve çocuğunu kaynanasına sattı, kuzen zaten bekar, cuma akşamı yola düşücez :)
Şimdi tek sıkıntım orda yediklerime dikkat edebilmek. Ama somsun pidesi çok güzel oluyor yaww :) Yok çılgınlaşmıycam, normal insan ölçülerinde yemeyi planlıyorum:)
Kocam yeni bir işyeri gibi bişey açtı, detaylarını vermeye gerek yok, akşama kadar orda duruyor, yoruluyor eve gelip ahlayıp ofluyor. 1 haftadır bu böyle. Bana hiç yardım etmiyor. Zaten eve de geç geliyor akşam yemeklarimi tek başıma yiyorum. Yani 1haftadır yanlız yaşıyor gibi bişeyim. Gerçi evde olsa da bana bi faydası yok, o nedenle yokluğunu pek dert etmiyorum. Ama bi yandan bu beni korkutuyor, alıştım resmen ona göre plan yapmıyorum. Şikayet ederdim eskiden, şimdi şikayet edesim bile yok. Kızımla çok güzel anlaşıyoruz, oyun oynuyoruz tabi çok yoruluyorum ama olsun. Böyle daha huzurluyum, ben hır çıkarmadığım için evde kavga gürültü yok. Gerçi kocacık biraz kıllanıyor beni boşverdin sen diyor. Ne diyim haklı, bu aralar onu boşverdim. İyi yaptım :))
2 yorum:
ah mariposa, aldığın kiloları hemen vermelisin çünkü birikince mümkün değil zayıflayamıyorsun.bişey olmaz diye yemek bence yanlış.ben mesela umursamam ama sonuç kötü oluyor.
hafta sonu planın çok güzel.senin adına sevindim.bazen insan rutin hayatından uzaklaşmalı.bende samsun ladikliyim eğer oralıysan lütfen bilmek isterim.
bence aile hayatın güzel, her şeyi olduğu gibi kabullen.eşin iyi biri bence.fakat iş değişikliği erkekleri yorar.
2 gündür dikkat ediyorum düzelme var:) Biriktirmemem lazım, haklısın 5 kilo fazla ile 7 kilo fazla arasında aslında çok fark var. Bakalım elimden geleni yapıyorum. Benim anne tarafım Samsunlu. Samsun-Alaçam. Çok severim Samsun'u.
Yorum Gönder